Nu alle verkiezingsuitslagen binnen zijn en Premier May meer schade heeft opgelopen is het tijd voor de Britten om hun spullen te pakken en om de eindafrekening te doen met de EU.
Ik had altijd een beetje een beeld in m’n hoofd van de EU dat het niet bepaald een slagvaardige organisatie is, maar voor de Brexit hebben ze zich in no-time fantastisch voorbereid. Hoofdonderhandelaar Michel Barnier heeft een team van 25 specialisten om zich heen verzameld die nu vanuit het hoofdkwartier de messen slijpen om zoveel mogelijk geld los te peuteren van die arme Britten. En dat kan wel eens een dikke naheffing worden, iets waar de Britten ten eerste geen rekening mee hielden, en ten tweede economisch niet kunnen dragen vanwege de grootte van die naheffing (miljarden).
Hierdoor kan de nasleep van de Brexit nog wel een tijdje doorsudderen, en dat zorgt er waarschijnlijk voor dat de Britten nog jarenlang in een politieke crisis verkeren: want wie kán en wil de Britten zonder al te veel schade uit de Eurogroep halen? En tegen welke kosten? De Eurosceptici uit het Brexit/Tories kamp hadden waarschijnlijk niet gerekend op zoveel daadkracht en dachten gewoon weg te komen zonder naheffing. Sterker nog: ze dachten nog geld terug te krijgen. Nu komen ze van een koude kermis thuis, zeker met naderende deadlines wanneer ze er definitief uit willen stappen. Waarschijnlijk wil de EU ook een voorbeeld stellen: wanneer jij uit de EU denkt te stappen dan krijg je met ons te maken. Dat maakt het zéker voor de zuidelijke delen onmogelijk om ooit nog weg te komen zonder grondige maatregelen te nemen. Nu zitten de Britten de komende tijd in een onmogelijke situatie gevangen, waar ze helaas ook zelf voor hebben gekozen. Een nieuw referendum over de Brexit zou misschien helemaal niet zo’n gek idee zijn.