De sportzondag begon relatief vroeg, namelijk om 08.00 uur met de GP van China waar Max vanaf P16 in een paar rondjes naar P2 reed en uiteindelijk alleen Hamilton en Vettel achter zich moest dulden. Het was een prachtige race. Een opluchting dat het geen saai seizoen ging worden, en fijn om te zien dat Max nog steeds magisch is.
Veel later in de middag werd de Hel van Parijs Roubaix vertoond. Bij Sporza waren ze er – zoals gewoonlijk – weer eens goed voor gaan zitten: het was namelijk de laatste koers van Tom. De enige renner die de afgelopen jaren geen achternaam meer nodig heeft stapte nog eenmaa op de fiets om die bizarre weggetjes over te bonken. Het werd een nogal rommelige race waar de oppermachtige van Avermaet er met de bokaal vandoor ging. Tom was best-of-the-rest. Uiteraard onthouden we hem niet om z’n laatste race, maar om de geweldige hoeveelheid prijzen die hij het afgelopen decenium meepakte. Dit jaar is van Avermaet de absolute winnaar van het voorjaar. Of hij ooit de status en glans krijgt van Tom valt nog enigzins de bezien, de prijzenkast vult zich sinds de olympische spelen echter wel met steeds mooiere prijzen en ook de manier waarop hij boven het stof uitsteeg zondag was weer schitterend.
Tegelijkertijd rolde er in Zwolle een bal. Feyenoord morste punten tegen Pec. Met nog maar een paar wedstrijden te gaan komt Ajax ineens wel heel dichtbij. Iedereen die het Ajax niet gunt is nu voor Feyenoord, maar is het seizoen te lang? Of maken we ons nu alsnog druk om iets waar we straks nooit meer stil zullen staan?
Drie volledig verschillende wedstrijden in drie volledig verschillende sporten. Strijd van de jongeling, het einde van een groot kampioen. En een oude kampioen die nog zo’n lange weg te gaan lijkt te hebben om weer kampioen te worden.