Helaas. Vandaag was er al weer nieuws waar je als wielerliefhebber absoluut niet op wacht: Chris Froome werd betrapt op een veel te hoge waarde in z’n urine als gevolg van een medicijn tegen astma.
Als Froome hier ongeschonden uitkomt – en ik denk dat het legal team van Sky hier wel een tijd mee bezig is – dan is de wielrenner Froome beschadigd. Het lijkt domweg niet gegund: een renner die zonder ook maar enige verdenking grote rondes weet te winnen, en ook Sky en Froome moeten zich weer in allerlei juridische bochten wringen om dit goed te praten.
Als neutrale wielersportliefhebber ligt cynisme op de loer. Ongeveer alle grote rondes raken jaar- in jaar uit besmet met valsspelers. Zelfs al blijkt Froome onschuldig dan nog blijft er altijd een verdacht randje. Kan iemand met astma uberhaupt dit soort prestaties leveren? En als ie daar doping voor nodig heeft, hoe legaal is het dan eigenlijk nog dat zo iemand deelneemt? Sky zoekt opnieuw allerlei grenzen van het toelaatbare op met medische attesten, en maakt zo zichzelf en de wielersport extra verdacht. Dat is tevens precies wat het wielrennen niet nodig heeft. Wat dat betreft was Dumoulin in de Giro een enorme verademing. Niet dat hij won, maar de manier waarop hij dat deed. Ook met menselijk ongemak en hele lastige dagen. Niet dat je met diarree ineens onschuldig bent, maar het toont wel iets menselijks dat de sport nu wel goed kan gebruiken.