Ik schrijf dit stukje vlak voordat het carredebat gaat beginnen. De campagne is volgens Ron Vrezer van de NOS nog een beetje saai. En ik voorspel dat er ook na het debat geen vuurwerk is.
Het is wat dat betreft precies wat er mis is: de mannen in pakken die we al zo vaak hebben gezien en gehoord hebben het over onderwerpen die we al zo vaak hebben langs zien komen. En er is zelfs eensgezindheid: de ouderenzorg moet goed zijn, net als het onderwijs. Problemen met files moeten worden aangepakt. Onderwijs moet kwalitatief goed zijn, én betaalbaar.
Het is steeds lastiger om je met een inhoudelijk sterk programma te onderscheiden, dus zal het toch om de poppetjes gaan. Doet Klaver het leuk? Komt Buma over als betrouwbaar alternatief? Komt Roemer wat beter uit de verf van de vorige keer? En Rutte, hoe verdedigd hij de afgelopen vier jaar?
Partijen die zich nadrukkelijk wel onderscheiden met een programma zijn Geenpeil, die nadrukkelijk geen programma hebben maar op de kiezers varen. Dan hebben we nog VNL van Jan Roos, een soort convervatief-rechts clubje mensen die het bijvoorbeeld onterecht vinden dat Rutte het Oekraïne referendum heeft genegeerd. Toevallig was Roos daar ook de grootste aanjager van. Ik kan me overigens nauwelijks voorstellen dat hier echt veel kiezers wakker van liggen.
Of de piratenpartij, die vinden dat de huidige kennis van digitale privacy & systemen zwaar tekort schiet. Zij willen dat de overheid werk gaat maken van het beschermen van (digitale) persoonsgegevens en privacy. Dat vind ik een nobel streven, maar de partij is voorlopig nog veel te niche, net als de andere twee.
2017 wordt een jaar dat we kiezen voor mensen, en dan heeft Jesse Klaver ineens best een goeie hand. Een jonge jongen zonder al te veel historie, met frisse ideeën en een soort ontwapenende eerlijkheid. Groen Links is niet echt een partij om intens te haten, daar zijn ze eigenlijk nergens echt te controversieel voor, en dat kan stemmers uit SP, PvdA en D66 kamp lokken.