Blauwzine

Thema door Anders Norén

68 – Cryptocurrency

De sfeer gisteravond bij SMC050 hield het een beetje tussen een informatiebijeenkomst voor een schimmig piramidespel en een seminair over snel rijk worden. SMC050 is normaal gesproken het toneel van interessante en bevlogen sprekers op ht gebied van media, trends en innovatie. Gisteravond was dat niet zoveel anders, behalve dat het om blockchain ging. En als het over blockchain gaat dan gaat het ook over cryptocurrency: een onderwerp waar alle 450 deelnemers interesse in hebben, want €€€.

Over de spreker en de avond kan ik vrij kort zijn: de spreker besprak echt honderden zaken, van blockchain, miners, coders tot ICO’s en toezicht. Helaas raakte ie daarmee eigenlijk de hele zaal kwijt. De experts vonden het wellicht te toegankelijk qua informatie, maar de beginners waren naar drie zinnen afgeraakt. Daar is de stof gewoon te pittig voor, en de snelheid te hoog.

Ik denk dat veel mensen de zaal hebben verlaten in een staat van verwarring: het werd niet helemaal duidelijk wat we precies uit de (lange) avond moesten halen: zoveel informatie die we niet helemaal begrepen. Dat was ook niet zo heel erg, want bij de borrel kwamen de smakelijke anekdotes wel weer.

67 – de dramatische teloorgang van het Nederlands elftal

Het was een totaal kansloze missie tegen Frankrijk. Als amateurs liep oranje over het veld. Er werd geen duel gewonnen. Het was dat Frankrijk na de 3 – 0 gas terugnam, want anders was de vernedering nog veel groter geweest.

Er waren overigens nog steeds kansen om gewoon plaatsing af te dwingen. Door alle wedstrijden die kwamen te winnen. Gisteravond stond Bulgarije op het programma. Bepaald geen grootmacht, maar wederom droop het zelfvertrouwen er toch niet bepaald vanaf. Langzaam combinatiespel, vaak naar achter en weinig uitgespeelde mogelijkheden. Zo raar was dat natuurlijk ook niet: de Bulgaren wisten ook in welke kwetsbare positie Nederland zich bevindt en positioneerden zich met 10 man achter de bal.

Er werd gewonnen met 3-1, maar echt afgetekend was het nooit. Daar was het spel gewoon een beetje te flets voor. Maar goed: plaatsing is alsnog mogelijk door nog twee wedstrijden te winnen, én te hopen dat het doelsaldo geen factor wordt: Zweden werkte daar namelijk wel aan tegen Wit Rusland.

Het einddoel: plaatsing is echter niet echt de belangrijkste prio van Advocaat. Het doel moet worden om een herkenbaar elftal te bouwen, met 11 ploeggenoten die vertrouwen in elkaar hebben en goed ingespeeld raken. Dan heeft het ook weer zin om mee te doen op een toernooi. Nu doet iedere wedstrijd gewoon pijn aan je ogen. En niet omdat ze niet beter kúnnen: het merendeel van deze spelers zijn goedbetaalde profs in grote competities zoals de Bundesliga of de Premier league. In het Nederlands elftal lijken het echter meer hoofdklasse amateurs. Met zo’n team is het hardstikke leuk als je je kwalificeert, maar dan moet je er op een toernooi ook niks van verwachten. En dat is precies wat we juist wel doen als Nederland ooit weer eens meedoet.

66 – de Pokertafel van Crypto

Tien jaar geleden werd er in mijn studentenhuis verwoed gepokerd. Tegen elkaar op de gang, maar ook online. Iedereen keek de World series of Poker met Doyle Brunson en Phil Ivey. En iedereen kende wel iemand die scheen binnen te lopen met pokeren. Tonnen werden er verdiend, als je de verhalen mocht geloven.

De werkelijkheid was dat we allemaal met kleine studentenbudgetjes speelden, tientjeswerk. Je won eens een paar honderd euro. En je verloor dat net zo snel. Die verhalen waren trouwens ook nogal overdreven. Het waren altijd die jongens die net waren gestopt met hun studie en niet meer wisten wat ze moesten doen. Zij speelden op 8 tafels tegelijkertijd, tight. Ze wonnen eens €10.000 euro. Maar over verlies hoorde je ze nooit.

Uiteindelijk verdween de hype, en daarmee de verhalen. Als je nu op een feestje staat gaat het over hele andere dingen dan AA en AK showdowns. Het gaat nu over Cryptocurrency’s. Over Frank die Bitcoin kocht toen ze nog maar €20,- waren. Of over Joeri die als eerste in Ethereum zat. Iemand meldt zich die voor de zekerheid álle cryptocurrencies heeft gekocht. Hij somt ze op: Bitcoin, Ethereum, Lightcoin, Dash, NEM, Hshare, Ark [..] enz. enz. De meningen lopen uiteen tussen ‘over 5 jaar staat de Bitcoin op €40.000,- tot ‘het is allemaal tulpenbol’. Je hoort niemand die op het verkeerde moment is ingestapt. Het is net alsof ICO’s alleen maar winnaars kent. Net als poker toen. Ik suggereer voorzichtig dat het ook leuk kan zijn in echte bedrijven te speculeren. Zoals met Bux. Die suggestie wordt weggelachen: ‘joh, daarmee haal je toch nooit rendement’. Ik kijk even in m’n app: +27% dit jaar. Toch lekker. Benieuwd waar iedereen het volgend jaar weer over heeft.

Deze column verscheen ook in Bux

65 – Apple universum

Apple is by far het rijkste bedrijf ter wereld. De iPhones, iPads en macbooks vliegen over de spreekwoordelijke toonbanken. In het Apple ecosysteem zit ook de Appstore: de markt waarin alle apps gekocht kunnen worden. Ook daar verdient Apple natuurlijk flink aan.

Apple beschermt z’n eigen ecosysteem behoorlijk. Dit heeft als voordeel dat virussen niet op de telefoons en tablets terecht komen. Maar als nadeel dat Apple ook wel veel van die services opdringt. Wanneer je een update van de software doet wordt je achtereenvolgens gevraagd om:

  1. Een vingerprint of een code in te voeren voor de iPad (nee bedankt)
  2. Te connecten met iCloud (nee bedankt, ik gebruik geen iCloud)
  3. Siri te activeren (nee bedankt, moet eerst beter worden uitgewerkt)
  4. Gebruikersgegevens te verzamelen voor foutoplossing (nee, privacy eerst)

Al die hijgerigheid om deze diensten aan de iPad vast te knopen staan wat goedkoop. Die services moeten zichzelf verkopen, zoals Google Photos zichzelf verkoopt met ongelimiteerde opslag van foto’s.  Dan zit je wel aan het Google universum vast, maar niet aan hardware: Google levert allerlei diensten namelijk voor alle apparaten denkbaar.

64 – ‘Wanneer wordt Max wereldkampioen?’

Deze week werd bekend dat topbaas Helmut Marco ontevreden is over Toro Rosso, het opleidingsteam van Red Bull Racing waar Max is begonnen. Dit ligt aan zowel fouten van het team als de twee coureurs in de auto’s die elkaar dit jaar herhaaldelijk van de baan reden.

Toch zal dit allemaal niet Marko’s grootste zorg zijn: hij moet namelijk een oplossing vinden voor een probleem met één van de leveranciers die niet levert: krachtbron Renault.

Sinds Liberty Media (eigenaar van onder andere Ziggo) de formule 1 heeft gekocht worden er zowel voor- als achter de schermen zaken gewijzigd. Het moet spannender, spectaculairder en ook kosteneffectiever. Ook dit speelt Red Bull bepaalt niet mee, de energieblikjesfabrikant heeft geld zat. Het probleem zit m just in de motor: Renault levert al drie seizoenen lang geen krachtbron waarmee Max voorin mee kan doen of – zoals eindbaas Matetitz wil – wereldkampioen kan worden.

De tijd dat de Formule 1 voor autofabrikanten nog een leuke speeltuin was waarin ze nieuwe technologie konden showen ligt ook achter ons: de techniek van een V6 in combinatie met elektrische systemen is heel ingewikkeld en niet toepasbaar in straatauto’s. Daar is de toekomst elektrisch of waterstof. Fabrikanten die het stempel ‘innovatief’ willen gaan dus nu meedoen op LeMans of de Formule E. Die races hebben echter nog lang niet de aantrekkingskracht of het bereik van de Formule 1.

Marko kan nu drie dingen doen:

1. Bij Renault blijven, nog meer geld betalen en hopen dat ze volgend seizoen écht competitiever zijn.

2. Kiezen voor Honda. De Honda krachtbron heeft momenteel hetzelfde probleem als de Renault, maar wie weet dat de Japanners toch sneller ontwikkelen?

3. Een nieuwe leverancier kiezen, zoals Cosworth of Volkswagen met als afbreukrisico dat ze alsnog niet competitief zijn de eerste seizoenen. Als wisselgeld hebben ze dan het Toro Rosso team waar de nieuwe fabrikant dan mee kan testen.

Alle drie de opties zijn niet erg verleidelijk en de kans dat Mercedes of Ferrari ze op termijn uit de brand helpen is ook niet erg waarschijnlijk. Kortom: Marko zit in een lastig parket, maar kan Toro Rosso wellicht goed gebruiken als wisselgeld voor nieuw te maken keuzes.

 

63 – tennisverslag (concept)

{naam} is in de eerste ronde van {naam toernooi} teleurstellend uitgeschakeld. In twee sets werd het 6-1 (6-2, 6-0, copy paste) tegen {naam tegenstander}, een jongeling- en verrassend goede speler uit {onbeduidend tennisland} die pas voor de derde keer op een groot toernooi speelt. {Naam} kwam er niet meer aan te pas.

Het was voor {naam} al het zoveelste toernooi waarin hij/zij niet de vorm liet zien toen hij/zij vorig jaar nog {onbeduidend toernooi} in {Dubrovnik? Madagaskar open?} won en een wildcard kreeg voor grote toernooien. Ook andere Nederlanders werden {zoals gewoonlijk, niet voor plaatsing} uitgeschakeld met 6-0 en 6-1. Door deze verliespartijen verliest {naam} nu ook plekken op de wereldranglijst.

62 – Eendenrace

Afgelopen zondag stond er een bijzondere race op het programma op het cultureel verantwoorde Noorderzon. Het werd ook meteen het meest bezochte onderdeel: een eindenrace. Niet van echte eenden, maar van die plastic gele. 5000 stuks werden er losgelaten op een baantje: de eerste die de finish haalde én was verkocht won een geldprijs van €1000,-. Niet dat dat er echt toe deed, want de opbrengst ging naar het goede doel. Ik heb nog nooit duizenden mensen langs de kant zien kijken naar 5.000 eendjes, maar ik voel dat we hier te maken hebben met een jaarlijks terugkerend fenomeen. Iets waarvan we over 5 jaar zeggen: oja: daar waren wij bij. De eendenrace werd een close-finish, en gewonnen door eend 2063, of 2083. Dat bleef even onduidelijk. Maar het plezier en het enthousiasme was er niet veel minder om.

61 -boete

Ik kreeg een boete omdat ik zwart reed. Dat was terecht: ik was m’n OV kaart vergeten en gokte erop dat ik in het twee-minuten durende traject niet gecontroleerd zou worden, zoals in 99,9% van alle gevallen niet gebeurde. Er stond mij echter een actieve Arriva conducteur op te wachten die een boete uitschreef van €52,-. Ik vond dat bij het uitstappen nogal hoog, en ik was verontwaardigd. Bij de balie van Arriva – you never know – zei de man echter dat Arriva die boetes niet bedacht, maar dat dit de overheid was. Hij zei het op een nogal samenzweerderige toon, waardoor ik min of meer aannam dat dat onzin was: de Arriva en NS konden toch prima zelf boetes bepalen?

Toch leerde een snelle Google zoekopdracht me dat er inderdaad een wettelijke boete is van €50,-

Ik heb vaak genoeg gezien dat mensen in de trein boetes kregen. Net goed, dacht ik vaak. En soms vond ik het ook sneu: oude mensen die de werking van de OV chipkaart niet begrijpen, mensen die hun kaart domweg kwijt zijn in hun tas.

Maar €50,-. Dat is wel fors. Sowieso zijn de meeste boetes in Nederland behoorlijk opgelopen. Parkeren op een invalideplaats? €370,-Door rood rijden? €230,- euro. Claxoneren op niet-toegestane wijze? €90,-.

Gek genoeg kost bijvoorbeeld iets als 20 kilometer te hard rijden in de bebouwde kom je €149,-. Dat valt me dan weer mee.

Er zijn natuurlijk situaties waarvan de boete niet hoog genoeg kan zijn, zoals alcohol achter het stuur, of bellen. De minimale boete van die eerste is €324,- en die van de tweede €230,-

Allemaal flinke boetebedragen die misschien een afschrikwekkend effect hebben, maar toch ook veel verontwaardiging oproepen. Ik kan die boete wel betalen, en het was 100% terecht dat ik m kreeg. Maar als je het toch al niet zo breed hebt kan zo’n boetebedrag echt pijn doen. Dan is het veel pijnlijker allemaal, en dat is toch raar.

60 – DWDD

DWDD komt terug. Maar wel met minder afleveringen. Ze beginnen later, en stoppen eerder. Dat komt doordat Matthijs van Nieuwkerk het hard werken vind, zo’n programma. Daar kan ik ergens ook wel inkomen, maar de afgelopen seizoenen zat al tijdens de afleveringen de sleet er enorm op. Nieuwe programma’s maken? Andere formats bedenken? Kom joh, hak die knoop door en stop. Geef het stokje door aan een nieuwe generatie en ga ergens bij BNNVARA iets geheel nieuws doen. Zo’n halfbakken show die er maar de helft van het jaar is is toch koderiek. Zeker voor dat half miljoen gemeenschapsgeld. Of minder.

59 – grasduinen op YouTube

YouTube is een bron van vermaak waar je rustig een aantal uren op kunt stukslaan. Obscure documantaires, rare video’s of gewoon hele bizarre trends: je vindt ze allemaal wel ergens op YouTube.

Vandaag dacht ik: laat ik eens een blog wijden aan muziekclipjes van muzikanten die niet zo bekend zijn, maar toch leuk om eens te bekijken.

Hiphop covers kunnen ook prima zo klinken:

Of zo:

Wat dat betreft had dit blog net zo goed ‘mannen met baarden’ kunnen heten, ware het niet dat de straatmuzikant geen baard heeft.

Nieuwere berichten Oudere berichten