Freek de Jonge ken ik als mild-grappige cabaretier die in de jaren ’90 nog welk eens werd uitgezonden. Beetje de brave versie van Youp van het Hek. Iets minder ad-rem dan Herman Finkers. Iets minder druk dan Bert Vischer. Iets minder in, ja, in eigenlijk alles.

Van sommige mensen is het een uitstekend plan dat ze ondanks leeftijd gewoon doorwerken. Foppe de Haan is daar een voorbeeld van. Al sinds 2002 probeert hij te stoppen met werken, en nu neemt ie op 73 jarige leeftijd alsnog plaats op de bank. Als assistent bij het Nederlands elftal voor vrouwen. Een belangrijk statement dat Nederlands vrouwenvoetbal nu ook echt de aandacht krijgt vanuit de ‘mannenwereld’ die voetbal altijd is.

Maar terug naar Freek de 72-jarige Jonge. Hij heeft zich als redder opgeroepen om Nederland bewust te maken van de aardbevingsproblematiek in Groningen.

Nu zou dit best een nobel streven kúnnen zijn. RTV Noord verslaggever & commentator Bart Breij stelt in de bovenstaande video dat het wel lijkt alsof De Jonge zich enigszins liet verrassen door Hans Alders, nationaal coordinator Groningen. Ook in de columns die de Jonge schrijft voor Dagblad van het Noorden probeert hij gevat uit de hoek te komen, maar lijkt ie vooral het tegenovergestelde te bewerkstelligen: je leest hier een stukje van een man die zich hoog vanuit z’n ivoren toren niet erg goed heeft ingelezen, alvorens de reis naar het Noorden te maken.

Dat je niet volledig op de hoogte bent van alle ins & outs is opzich niet eens zo’n probleem, maar het wordt wel een probleem als je vervolgens in discussie wilt met mensen die met deze problematiek bezig zijn. Als er een oplossing was die al het leed binnen een paar maanden had opgelost was dit er waarschijnlijk wel geweest.

Het streven om je als ‘redder’ op te werpen voor diegene die zich door de NAM en dus de Nederlandse overheid in de kou voelen laten staan is natuurlijk prima, maar dit riekt wel enigzins naar een man die een podium zoekt voor een maatschappelijk probleem dat op een hele andere manier aangepakt moet worden dan columns schrijven. Misschien is de leeftijd dan toch een factor. Misschien is het een gebrek aan bewustzijn bij De Jonge dat actievoeren tegenwoordig niet meer werkt als in de jaren ’70. De wereld is vol komen te zitten met types Hans Alders: mensen die verder kijken dan populistisch taalgebruik. Mensen die niet alleen streven voor idealen, maar ook de pragmatische kant van de zaak moeten bekijken.