Tom Dumoulin had – in tegenstellingen tot alle andere concurrenten – geen enkele offday. Hij had alleen de pech dat ene C. Froome op een dag echt wég was. Zonder live-data over z’n wattage overigens want die was die dag mysterieus verdwenen.
Aan de zege van Froome hangt sowieso een enorme lucht sinds zijn dopingbeschuldigingen. Deze sport wordt al 20 jaar getroebleerd door doping maar Froome presteert het om nog een stap verder te gaan: na betrapt te zijn fietst hij vrolijk door. Dit geeft de prachtige Giro een bittere nasmaak: iemand die er eigenlijk helemaal niet tussen hoort wint.
Ondertussen hadden de ‘normale’ stervelingen zonder astma het gewoon moeilijk. Yates, Aru en tot slot Pinot hadden allemaal moeilijke dagen waarin ze 20 minuten verloren. Net als gewone stervelingen op zulke uitzinnige bergen.
Jammer voor Tom, een smetteloze model-renner die echt helemaal niets verkeerd deed en zelfs zag hoe jonkie Sam Oomen zomaar de top 10 binnen reed in z’n eerste grote ronde. Jammer voor het wielrennen dat de enige man die het bij voorbaat al niet verdiende nu weer op het podium staat te lachen.