Blauwzine

Thema door Anders Norén

Auteur: Blauw

18 – De afloop van de verkiezingen

De doelstelling om dit jaar 100 blogs te schrijven loopt achter. Ik had gehoopt dat ik er wat meer tijd voor had gemaakt, want er was – zeker in aanloop tot de verkiezing – echt wel iets te schrijven.

Dan maar even over de afloop.

Het was woensdagavond een avond met bijna alleen maar winnaars, en een enkele verliezer. De VVD won de verkiezing, ondanks flink zetelverlies. Groen Links werd véél groter dan het ooit was geweest dankzij het Jesse-effect. DENK ging van de status zetelrovers naar legitieme partij en tot slot was Thierry Baudet de verrassing van de avond. Zijn Forum voor Democratie kreeg uit het niets twee zetels. Zonder al te veel grote media-aandacht 186.290 stemmen krijgen vind ik een prestatie van formaat.

Dan de verliezers, dat waren er eigenlijk maar een paar.

PvdA

De PvdA werd keihard afgestraft voor beleid, maar deed het eigenlijk de hele verkiezing al slecht. De oude PvdA is eigenlijk dood: de boodschap die in de jaren ’90 nog relevant en actueel was is nu ouderwets en krampachtig. Het zou goed zijn als het partijbestuur opstapt, en jonge- frisse mensen gaan nadenken over de relevantie van deze partij.

De rest

Artikel 1, VNL, Piratenpartij en Geenpeil bleven allemaal (ver) verwijderd van de kiesdeler en dus zetel. Al deze partijen bleven met relatief weinig media-aandacht over, maar Baudet laat zien dat dat geen belemmering hoeft te zijn.

Geenpeil was een interessant experiment, maar haalde iets meer dan 5.000 stemmen. Het effect van het niet-hebben van een programma doet ze de das om.

De NOS

Om half 9 stonden Rob Trip en Dionne Stax klaar in een decor vol redacteuren die de uitslag gingen verslaan, maar bij de exitpolls ging het al ernstig mis. De animatie werkte niet, Dionne had geen idee wat ze vertelde en dus bleven we minimaal 5 minuten in volstrekste verwarring hoe de verkiezingen nu ge-eindigd waren. Slordig, rommelig en chaotisch. Daarbij bleek Ipsos echt goed voorspeld te hebben: de peilingen bleven de rest van de avond grotendeels in stand.

Het gaat de komende maanden nog lastig worden om een progressief-liberale partij te vormen. Dealmaker Rutte zal terzake willen (en moeten) komen met veel partijen, te beginnen bij Groen Links. Hopelijk levert dat weer stof op om blogs te schrijven, en anders gaat de ontknoping van de eredivisie dat wel doen, of nog eens een schandaal rondom Trump. Zo komen we er vanzelf.

 

17 – Uber

Vroeger, toen ik nog vaker in de randstad was maakte ik gebruik van Uber, als alternatief voor de vaak-afwezige OV fiets. Dat klinkt nogal vreemd: fiets vs taxi, maar was wel de denkrichting.

Bij allebei kom je precies op de plek van bestemming aan, in tegenstelling tot OV. Beide vervoersmiddelen hoef je niet te delen, en er zijn minder wachttijden dan het OV.

Toch was ook Uber lang niet altijd perfect: lang wachten op ritjes, asociale chauffeurs of chauffeurs die de route niet weten, uiteindelijk bleek het ook allemaal zeker niet perfect. De eerste keer zie je dat als ongemakjes, maar na verloop van tijd wordt de inconsistente dienstverlening toch wat ongemakkelijk, zeker voor de prijs.

En ook achter de schermen rommelt het. De CEO van Uber is na een video waarop hij een chauffeur bekritiseerd in opspraak, evenals een aantal vrouwelijke ex-werknemers die Uber beschuldigen van sexisme.

Het bedrijf heeft jarenlang – ook in Nederland – in de clinch gelegen met overheden vanwege de vermeende illegaliteit van de dienst, en lijkt nu van binnenuit te imploderen. Ook misleide Uber overheidsfunctionarissen die de app installeerden om controles uit te voeren door deze mensen te flaggen: ze werden automatisch op een lijst gezet met mensen die alleen bepaalde diensten konden bestellen. Ooit was Uber een zogenaamde unicorn: een van de bedrijven die het vanuit Silicon Valley had gemaakt. Grote investeerders, en een enorme expansiedrift zorgen er nu voor dat er met argusogen wordt gekeken naar het bedrijf achter Uber, en de werknemers. Dan is technologie misschien niet meer leidend, maar zijn menselijke mores belangrijker.

16 – Carrédebat

Ik schrijf dit stukje vlak voordat het carredebat gaat beginnen. De campagne is volgens Ron Vrezer van de NOS nog een beetje saai. En ik voorspel dat er ook na het debat geen vuurwerk is.

Het is wat dat betreft precies wat er mis is: de mannen in pakken die we al zo vaak hebben gezien en gehoord hebben het over onderwerpen die we al zo vaak hebben langs zien komen. En er is zelfs eensgezindheid: de ouderenzorg moet goed zijn, net als het onderwijs. Problemen met files moeten worden aangepakt. Onderwijs moet kwalitatief goed zijn, én betaalbaar.

Het is steeds lastiger om je met een inhoudelijk sterk programma te onderscheiden, dus zal het toch om de poppetjes gaan. Doet Klaver het leuk? Komt Buma over als betrouwbaar alternatief? Komt Roemer wat beter uit de verf van de vorige keer? En Rutte, hoe verdedigd hij de afgelopen vier jaar?

Partijen die zich nadrukkelijk wel onderscheiden met een programma zijn Geenpeil, die nadrukkelijk geen programma hebben maar op de kiezers varen. Dan hebben we nog VNL van Jan Roos, een soort convervatief-rechts clubje mensen die het bijvoorbeeld onterecht vinden dat Rutte het Oekraïne referendum heeft genegeerd. Toevallig was Roos daar ook de grootste aanjager van. Ik kan me overigens nauwelijks voorstellen dat hier echt veel kiezers wakker van liggen.

Of de piratenpartij, die vinden dat de huidige kennis van digitale privacy & systemen zwaar tekort schiet. Zij willen dat de overheid werk gaat maken van het beschermen van (digitale) persoonsgegevens en privacy. Dat vind ik een nobel streven, maar de partij is voorlopig nog veel te niche, net als de andere twee.

2017 wordt een jaar dat we kiezen voor mensen, en dan heeft Jesse Klaver ineens best een goeie hand. Een jonge jongen zonder al te veel historie, met frisse ideeën en een soort ontwapenende eerlijkheid. Groen Links is niet echt een partij om intens te haten, daar zijn ze eigenlijk nergens echt te controversieel voor, en dat kan stemmers uit SP, PvdA en D66 kamp lokken.

 

15 – Doellijntechnologie

Vooropgesteld: ik vind Bas Nijhuis een goeie kop hebben. Zeker voor een scheidsrechter. Het is zo’n man die rechtstreeks uit een Asterix strip lijkt opgedoken met een natuurlijk autoritaire manier van doen op het veld.Afgelopen weekend mocht ie de topper Feyenoord – PSV fluiten en dat deed ie goed. Na afloop had iedereen het over één moment, en dat was het moment dat er op zijn smartwatch een animatie stond: ‘goal’. De bal had de doellijn gepasseerd. Al dan niet door toedoen van Zoet.

Het is fijn dat technologie nu echt definitief doorbreekt in het traditionele voetbal, anders was Feyenoord bestolen van twee kostbare punten. Nijhuis had een goede middag: hij had zelf niets gezien, maar kon op z’n smartwatch zien dat het een goal was. Ook z’n vierde official (die langs de kant stond) had die informatie. Demonstratief wees Nijhuis op zijn horloge, die hij gek genoeg om zijn rechterpols draagt.

Mijn vermoeden is dat we dit soort technologie nog wel vaker gaan terugzien, ook met behulp van video-scheidsrechters die beelden kunnen terugkijken. Andere sporten, zoals hockey, volleybal en tennis zijn hier al een stuk verder mee.

Ik weet niet of het jammer is dat wedstrijden niet meer door scheidsrechters worden beslist. Er zijn talloze domme beslissingen van scheidsrechters gegraveerd in het collectieve geheugen, met als misschien wel bekendste de ‘hand van god’, Maradonna die een pure hands-goal maakt. Of Italië tijdens een WK dat niet van het Zuid Korea van Hiddink wist te winnen door de scheidsrechter permanent tegen zich te hebben. Of die loepzuivere goal van Frank Lampart tegen Duitsland tijdens het EK van 2010 die doodleuk werd geannuleerd bij een 2-2 stand. Die bal was niet een beetje over die lijn, die was er ruim een meter achter.

Dit soort momenten raken door technologie waarschijnlijk verloren. In de toekomst zien we Bas Nijhuis vaker op een horloge kijken om te zien of een goal goedgekeurd is, of niet. Dat haalt misschien toch ook een beetje de oneerlijke charme weg.

14 – Russel Crowe

Ruim 17 jaar geleden melde ik me met wat vrienden bij de lokale bioscoop in Apeldoorn. We wilden naar een film die uitverkocht was, en belandden zo enigzins improviserend in een grote zaal waar een film startte met een hand die door een korenveld ging. De rest laat zich misschien raden: na ruim 2 uur verlieten we de zaal met grote ogen: wat was Gladiator een absolute prachtfilm. Van de eerste scene op het slagveld tot (spoiler alert!) het moment dat ie doodgaat nadat ie Commodus heeft verslagen. Het is dan een bioscoopstoel er niet voor leent op het puntje te zitten, maar anders hadden we dat zeker gedaan.

Jaren later is Gladiator met een plek op plek 46 in de IMDB top 250 een meer dan respectabele film. Maar wat is er daarna eigenlijk gekomen van Russell Crowe, de hoofdrolspeler?

In 2003 kwam Master & Commander far side of the world uit, wat ik overigens ook een topfilm vind.

Daarna liep het qua kwaliteit allemaal een beetje terug. In A good year speelt Crowe een verwende bankier die een wijngoed erft, en in The Water Diviner een man die op een slagveld ergens in Turkije op zoek gaat naar z’n overleden zonen.

Dat toont ergens toch wel het eendimensionale karakter van deze acteur: best een jolige kerel, maar nooit echt overtuigend als acteur. Je ziet toch vooral Russell Crowe die iemand spéélt. En als ie dan toch emoties moet tonen dan gaat dat allemaal heel moeizaam. Toch jammer, van een acteur die zulke mooie dingen heeft weten te maken.

13 – 4mijl

Ik heb pas twee keer meegedaan aan de 4 mijl, het grootste hardloopevent in Noord Nederland.

De eerste keer omdat het me leuk leek om vlak voor de geboorte van Ties nog eens iets sportiefs op te pakken, en de tweede keer omdat ik baalde van de tijd van de eerste keer lopen.

Vooropgesteld: ik vind de 4mijl een prachtig evenement: duizenden lopers die vanuit Haren naar hartje centrum lopen, met onderweg écht écht heel veel publiek. Door je geprinte voornaam op je loopnummer krijg je ook veel persoonlijke aanmoedigingen van mensen die je helemaal niet kent.

De 6,45 kilometer liggen me alleen voor geen meter. En ik weet niet zo goed hoe dat komt. Ik heb in m’n leven best wat grotere rondjes gelopen, zoals de 8 van Apeldoorn of de Singelrun in Utrecht maar op de één of andere manier had ik het de afgelopen twee keer zwaar (tweede keer) tot ontzettend zwaar (eerste keer) tijdens het lopen.

Nu moet ik er bij bekennen dat ik de tweede keer ongeveer een uur van te voren bedacht dat ik m alsnog ging lopen, dus dat was niet de ideale voorbereiding. Maar de eerste keer was een hel waarin ik onderweg minstens 1.000 keer dood ben gegaan en zelfs halverwege dacht aan opgeven. Dat had ik toch niet van mezelf verwacht op zo’n kort afstandje. Het was zelfs niet zo dat ik niet getraind had: tijdens trainingsrondjes had ik de afstand ruim en eenvoudig uitgelopen.

Dit jaar wil ik het mysterie van de 4 mijl voor eens en voor altijd ontrafelen, en dat deed ik gisteravond met een klein trainingsrondje. Nog tijd genoeg voordat het oktober is.

En dan eindelijk eens een fijn stukje hardlopen, liefst met een fatsoenlijke tijd.

12 – Sociale bereik in de politiek

Dit weekend in het nieuws; Wilders is boos omdat RTL de broer van Wilders wat zaken heeft gevraagd. En daarom doet hij niet meer mee met het debat.

Voor Wilders is het waarschijnlijk de perfecte gelegenheid om zichzelf er tussenuit te halen: hij heeft zeer waarschijnlijk niet zoveel te winnen in de debatten: zijn kiezers kijken niet, en de kans dat ie wordt aangevallen is bijna 100%. Ook is het misschien wel heel verstandig om je op geen enkele manier te identificeren met ‘politiek’ door er niet tussen te gaan staan. De kans dat dit een ongeorganiseerde schreeuwpartij wordt zonder echte winnaars lijkt me behoorlijk groot. De zwevende kiezer is hier misschien wel het grootste slachtoffer van: hij wordt bevestigd in het feit dat politici eigenlijk allemaal hetzelfde zijn.

Daarbij heeft Wilders zelf een uitstekend podium namelijk social media. Met zijn eigen Twitter account bereikt hij 771.000 volgers en op Facebook 175.000 volgers. Deze aandacht hoeft hij niet te delen met andere politici, en er zal niemand een vraag stellen die hij wel móet beantwoorden. Op deze manier is het heel slim dat ie wegblijft uit de debatten. Een debat waar je nooit bij aanwezig was kon je immers niet verliezen.

11 – De verkiezingen

Ik moet bekennen dat ik nog nooit zo verward ben door aankomende verkiezingen als nu. Volgens het Centraal Plan bureau is er echt iets te kiezen, en dat is natuurlijk mooi. Maar is dat ook echt zo?

Alternatieve stem

De stemwijzer zegt dat ik ondernemerspartij moet stemmen maar dat voelt onlogisch. Ik vind GeenPeil een leuk idee maar ik vraag me af hoe ze er voor staan, en of die zetel wel haalbaar is. De piratenpartij is teveel one-issue en sinds ik er bij Social Media club een lezing over zag ben ik eigenlijk nog meer afgehaakt: die zetel komt er zeker niet.

Dan hebben we nog DENK en 50PLUS, partijen waar ik persoonlijk niets mee heb, en nooit op zou stemmen.

Progressieve stem

D66 heeft een beroepspoliticus aan het roer en daarmee is de geloofwaardigheid weg. Jesse Klaver lijkt me zo jong om straks echt belangrijke beslissingen (mee) te nemen in een kabinet. Is dit echt iemand die we straks als minister van sociale zaken terug willen zien?

De SP is met Roemer volstrekt niet kansrijk om ooit in een regering te belanden en heeft de afgelopen 4 jaar zichzelf een slechte dienst bewezen in de oppositie.

 

Establishment

Mark Rutte zegt nu wel dat er 0 kans is dat hij een regering vormt met de PVV, maar de vorige verkiezing beloofde ie nog €1.000,- per Nederlander. En dan hebben we het over slechts 4 jaar geleden.

De PvdA lijkt me enigszins uitgespeeld; het is nu al duidelijk dat ze de verliezers van de verkiezing worden. De enige hoop die ze nu waarschijnlijk hebben is dat kiezers in zoveel verwarring zijn dat ze uiteindelijk terugkeren bij de PvdA als een ik-weet-t-niet meer stem. In deze categorie behoort overigens ook het CDA; een partij die buiten de randstad ongetwijfeld best aardig kan doen.

Proteststem

De PVV heeft het meest onrealistische en idiote verkiezingsprogramma dat ooit zoveel stemmen gaat halen. Ik zou nooit op m stemmen, maar ik vrees dat veel Nederlanders dat wel gaan doen. De kans dat ie president wordt acht ik echter heel klein: ik kan me nauwelijks voorstellen dat iemand dat aandurft.

Van VNL weet ik niet zoveel behalve dat ik Jan Roos ooit eens met beroepsgek Nigel Farrage (die van brexit) zag.

Conclusie

Is er echt zoveel te kiezen? Tja, dat hangt natuurlijk sterk af wat je belangrijk vindt. Voor mijn gevoel is er nog steeds veel te weinig onderscheidend vermogen in zowel programma als persoonlijkheid. De enige die dit goed voor elkaar heeft is Wilders, maar dat is dan meteen weer zo’n negatieve uitzondering.

Je hoopt dat er eens iemand op staat met een fris hoofd, zonder lange politieke loopbaan en een interessant en realistisch verhaal op staat om mee te doen. Namen schieten we niet zo te binnen, maar daar kom ik later nog eens op terug.

10 – maakindustrie

Deze ochtend op RTV Noord: aandacht voor de smart factories: fabrieken waar (bijna) geen personeel werkt en alles automatisch gebeurt. De subsidiekraan gaat flink open voor dit soort initiatieven: maar liefst €25 miljoen euro wordt vrijgemaakt voor voorstellen rondom deze smart factories.

Eerder deze weken was er de lancering van #TopDutch. Als je op Twitter zat kon je er nauwelijks omheen: een grootscheepse campagne om Tesla naar het Noorden te halen.

Zo’n impact-campagne is natuurlijk altijd mooi, ongeacht het precieze effect. Mijn voorzichtige inschatting is dat Tesla nog geen moment heeft nagedacht over de precieze locatie van de fabriek(en) en gewoon nog een tijdje afwacht tot de productie van de nieuw auto’s écht op gang is. Dat moeten de auto’s zijn waar Tesla ook echt serieus geld mee gaat verdienen.

Die Tesla fabriek wordt vast ook een smart factory, met als gevolg dat de banencreatie toch niet zo groot is als bestuurders misschien nu hopen. Wat dat betreft heeft een regio als Limburg het met VDL beter getroffen: de fabriek daar zal ongetwijfeld ook smart zijn, maar niet zo smart dat er geen werkgelegenheid meer is. Hoe dan ook: een mooi groot bedrijf als Tesla dat voor de regio kiest, dat kan geen kwaad voor de status van het Noorden. En wellicht inspireert #TopDutch ook andere bedrijven om hier iets meer te gaan doen.

9 – Kwaliteitsjournalistiek onder Trump

Met de komst van president Trump was er vlak na de inauguratie al klein relletje, want hoeveel mensen waren er nou precies op de been? Op de foto’s leken toch duidelijke lege plekken zichtbaar. Maar volgens Trump waren er minimaal een miljoen, anderhalf miljoen mensen.

Al tijdens de campagne kregen veel journalisten het voor de kiezen: ze werden door Trump weggezet als onbetrouwbaar of werden – in het ergste geval – belachelijk gemaakt om handicaps. Normaliter zou dit voor iedere presidents-kandidaat einde race zijn, maar we kennen de afloop.

Misschien krijgen journalisten het wel lastig onder Trump. Feit is dat de media natuurlijk genoeg te schrijven heeft. Trump is bepaald geen saaie president en het kleine meningsverschilletje over de opkomst is waarschijnlijk een intro tot nog veel meer journalistieke schermutselingen.

Dat de media hierbij door Trump grotendeels buitenspel wordt gezet is een interessant gegeven: Trump heeft tijdens de campagne vooral zijn eigen Twitteraccount gebruikt om de ‘waarheid’ te verkondigen, maar wat als de grote nieuws-outlets straks geen rechtstreekse informatie meer krijgen vanuit het witte huis? Dan gaan ze wellicht wel weer wat meer aan de slag met andere zaken van de Amerikaanse media groot mee is geworden: onderzoeksjournalistiek.

Er zijn nog genoeg leads om te onderzoeken: de belastingaangifte van Trump, of zijn zakelijke connecties met Rusland en andere landen. Welke belangen heeft Trump nog? En welke schandalen zijn er nog te vinden die Watergate-achtige proporties hebben?

De media zal de komende maanden – al dan niet in connectie met het witte huis – koortsachtig op zoek gaan naar de nieuwe ‘grab them by the pussy’. Het liefst verpakt in een eenvoudig uit te leggen schandaal. Trump zal alle beschuldigingen ontkennen, maar de irritatie die hij al heeft opgewekt bij de inlichtingendiensten zal niet meewerken. Ik geef het persoonlijk nog geen 100 dagen tot die grootschalige onderzoek is afgerond, en Trump in serieuze problemen is. Laten we het hopen.

 

Nieuwere berichten Oudere berichten